Door: Plebaan Hagen

Wat gaat u doen in de vakantietijd? Erop uit, eindelijk met het gezin weg of met familie of vrienden? Gaat u vliegkilometers maken, of doet u inmiddels mee met hen die het vliegtuig vermijden vanwege de CO2 uitstoot? Sommigen ontdekten in coronatijd onverwacht hoe heerlijk je ook in eigen land op vakantie kunt. Fietsvakanties met het gezin zijn mede daardoor steeds populairder geworden.

Ik hoor ook mensen die als vakantieconcept de thuisvakantie kiezen. Waarom ver weg als je nu juist eens gewoon lekker thuis kunt zijn op een andere manier, zonder de stress van alledag, bovendien geen koffers pakken, geen reiskosten, Oost West, thuis best, met een kwinkslag ook wel Balkonia genoemd.

Er zijn echter ook mensen die noodgedwongen thuisblijven, vanwege gezondheid of financiën, door verplichtingen rond mantelzorg of om andere redenen. Hoe mooi zou het zijn als we vanuit onze diaconie mensen hierin te hulp zouden kunnen komen.

Over vakanties hoor ik ook van mensen die niet of weinig meer naar de kerk gaan, dat veel van hen de kerken in het buitenland juist graag bezoeken. Daar steken ze regelmatig een kaarsje aan, zelfs de elektronische kaarsjes die je in het buitenland geregeld aantreft. Het lijkt erop dat vakantie en buitenland een goede mix zijn om dan wel de kerken te bezoeken.

Vakantie heeft te maken met ‘Vacare Deo’, ‘Vrij zijn voor God’. Daarvoor heeft God aan het Joodse Volk de Sabbat gegeven, de zaterdag, één dag in de week om vrij te zijn voor God en je naaste. Bij ons is dat de zondag, de verrijzenisdag van Christus, die vrije zondag is inmiddels echter een dag geworden waarop veel mensen gaan winkelen, immers de grootgrutters en winkelboulevards zijn op zondag ruim open. Daarmee is iets verloren gegaan van de oorspronkelijke bedoeling. De commercie heeft hierin haar slag geslagen; dat merken we: De zondagen worden minder stil, de sfeer wordt commerciëler; de zondag gaat steeds meer lijken op een vrije zaterdag.

Misschien heeft de commercie ook wel grip gekregen op ons vakantiegevoel en zijn we verder weg geraakt van die oorspronkelijke bedoeling, echt vrij zijn, minder inspanning, rust nemen. En ja, ook meer tijd voor gebed. Zou dat bezoeken van buitenlandse kerken misschien toch de H. Geest zijn die van binnen aanklopt en in de vakantietijd dit weer in herinnering brengt?

Vakantietijd is bij uitstek de gelegenheid voor dat waar je anders niet aan toekomt, tijd om tot God te komen, tot jezelf en tot elkaar. Als je eerst tijd maakt voor God, dan brengt God ons dichter bij onszelf en ook dichter bij de naaste. Vakantie als tijd voor rust en tijd voor elkaar, zonder haast, zonder moeten, zonder verplichtingen. Zoals die Sabbat, die geweldige uitvinding van God als cadeau aan zijn Volk en aan heel de mensheid en de zondag, de verrijzenisdag van Jezus Christus, als cadeau aan alle christenen.

Onze bisschop Johannes van den Hende, gaf ooit aan studenten van onze priesteropleiding Vronesteyn het advies mee, om voor de vakantietijd twee boeken uit te kiezen en er voor te zorgen dat je die dan ook gelezen hebt voordat de vakantie voorbij is. Deze tip hoeft niet alleen voor studenten te gelden. Welke boeken zou ik graag lezen? Twee boeken; één boek dat verdieping schenkt, bijvoorbeeld het leven van een heilige en één ander boek zoals een goede historische roman of iets anders. Voldoende ideeën? Ik wens u een inspirerende, rustige, ontspannende vakantie, waarin u meer tot God, tot uzelf en tot de naaste komt.

Dit Pastoraal Woord verscheen ook in Rondom Laurentius juli/augustus 2023 Jaargang 6 nr. 2