Viering en preek van de week

3e zondag van de veertigdagentijd

Zondag 23 maart 2025, 11:00u

Celebrant: pastoor R. Gouw

In deze Eucharistieviering zijn we getuigen van Mozes die God ontmoet. We horen de apostel Paulus die zegt: Wie meent te staan, moet oppassen dat hij niet valt. Zo waarschuwt ook Jezus ons en roept Hij ons op tot bekering.

U kunt de livestream vinden op het Youtubekanaal van bisdom Rotterdam. Als u zich op Youtube op het kanaal van het bisdom abonneert krijgt u een melding zodra de livestream van de viering begint.

Collecte

Via onderstaande link kunt u deelnemen aan de collecte. U kunt via de link ook deelnemen aan Actie Kerkbalans. Hartelijk dank voor uw bijdrage.

Deelnemen aan de collecte

Lezingen

• Eerste lezing: Exodus 3, 1-8a.13-15
• Tussenzang: Psalm 103 (102), 1-2, 3-4, 6-7, 8 en 11
• Tweede lezing: 1 Korinte 10, 1-6. 10-12
• Alleluia: Matteüs 4, 17
• Evangelie: Lucas 13, 1-9

Klik hier voor de teksten van deze lezingen.

Homilie

Plebaan M. Hagen

Wat houdt u deze dagen bezig? Familie, vrienden, kennissen collega’s, parochianen, mensen in het ziekenhuis? Hebt u zorgen om de politiek? Waar zijn ze allemaal mee bezig, meer bewapening? Maakt u zich misschien zorgen om de Kerk, hoe zal het gaan met het geloof in ons land? Of hoe houden al die miljoenen vervolgde christenen stand? Bent u bezorgd over de grote natuurrampen met zoveel slachtoffers? Gaan u gedachten uit naar het klimaat, of de prijs van de boodschappen? De media overladen ons met talloze onderwerpen. Wat houdt u bezig?

Er is veel ellende in de wereld. Soms roepen mensen daarom dat er ‘dus geen God kan bestaan, want een goede en almachtige god zou die dat allemaal wel voorkomen’. Dit soort uitroepen zijn minder gelovig en verstandig dan ze lijken. Het enige wat met zo’n opmerking duidelijk wordt is wat zij van God verwachten. Zij schaffen een god af zoals zij zich een god voorstellen. Is het de schuld van God dat er zoveel oorlogsslachtoffers zijn? De eigenlijke vraag is dus: Hoe is God, wie is God?

Hoe zou het Joodse volk over God gedacht hebben in Egypte; na vierhonderd jaar verblijf daar? Na eeuwen onderdrukking en slavernij, met de moord op de jongetjes en een tweederangs leven? Zij zeiden niet: God bestaat niet. Zij stuurden hun jammerklachten juist naar boven, schreeuwden naar God zodat Hij het wel moest horen. Zij riepen zijn hulp in, hielden niet op tot Hij hen zou verhoren. En dat gebeurde ook. Maar, het gaat altijd anders dan mensen verwachten of denken.

Wat voor redding hadden de Joden toen verwacht? Hoe zou God hen gaan redden? Misschien verwachtten ze een goddelijk ingrijpen. Dachten zij terug aan de verhalen over Jozef die onderkoning was geworden, de tijd dat zij privileges hadden en beschermd werden? Hoopten zij op een omkering van de macht, dat zij de machtigen werden en de Egyptenaren hun slaven? Of verlangden zij naar een vertrek, weg uit Egypte, op weg naar een eigen land, die herinnering was nog ouder dan de verhalen over Jozef. Maar als God je vrijmaakt, wat kost je dat dan? Ben je bereid die prijs voor je vrijheid te betalen?

God roept Mozes, in de woestijn. De geleerde en bekwame Mozes, opgevoed aan het Egyptische hof met alle deskundigheid van zijn tijd. Hij kent de Egyptische goden en heeft gehoord van de God van de Hebreeën. Toch kent hij God nog niet. Je leert God pas kennen als Hij zich aan je openbaart. De wetenschapper Mozes onderzoekt een vreemd verschijnsel. Een struik die brandt en niet verbrandt. Tijdens zijn onderzoek klinkt een Stem: “Doe je schoenen uit, dit is heilige grond”. “Ik ben de God van uw vader, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob”. Hoe klonk die Stem? In zijn oren, in zijn geest, in zijn hart? Hij hoort zijn naam: “Mozes.” Heel persoonlijk, zo persoonlijk dat hij zegt: “Hier ben ik”. Dit antwoord klinkt nog iedere keer wanneer een diaken, priester of bisschop gewijd wordt.

God leer je pas kennen als je Hem ontmoet, als Hij je noemt bij je naam, als Hij je duidelijk maakt dat Hij de God is van heel de geschiedenis, van jouw geschiedenis, van je voorouders, van verleden, heden en toekomst. En dan klinkt Gods antwoord op het bidden van Gods Volk. “Ik heb de ellende van mijn volk in Egypte gezien, de jammerklachten om zijn onderdrukkers gehoord; ja, Ik ken zijn lijden. Ik daal af om mijn volk te bevrijden uit de macht van Egypte.” “Ik daal af” zegt God. Zou het dan toch gebeuren? God komt, Hij daalt af, Hij grijpt in. Maar dan gaat God verder: “Ik heb ook gezien hoezeer de Egyptenaren hen onderdrukken. Ga er dus heen, Ik zend u naar Farao. Gij moet mijn volk, de Israëlieten, uit Egypte leiden”.

Als God afdaalt, als God ons komt redden, hoe doet Hij dat dan? Wanneer God ingrijpt, stuurt Hij zijn gezant. God grijpt in door Mozes te zenden. God brengt verlossing door zijn gezant, steeds weer. Of dit Mozes is of Elia, of David, of een van de andere profeten. God grijpt in door zijn gezant te zenden. Roeping en zending maken deel uit van Gods reddende handelen in de geschiedenis. Het hoogtepunt daarin is Jezus. Jezus is een gezant, een gezondene, iemand met een zending. Jezus is tegelijk ook letterlijk God die afdaalt om zijn volk te bezoeken en hen te redden uit de verdrukking. Zijn naam betekent: Redding.

In onze tijd willen mensen soms een vadertje-staat-god, een multinational-god, een supercomputer-AI-god, een god die alles naar onze wens bestuurt, die onze problemen oplost en ons een luilekkerleven bezorgt. Maar die god bestaat niet. Zo’n god is een afgod. Die scheppen we zelf, met alle desastreuze gevolgen van dien. Jezus waarschuwt zijn tijdgenoten dat redding alleen optreedt door bekering, jijzelf, jij moet je bekeren.

De parabel van de vijgenboom die geen vrucht droeg was een verwijzing naar het Israël van zijn tijd. Gods Volk droeg geen vruchten van eerbied voor God en geen naastenliefde. Veertig jaar later werd Jeruzalem verwoest, de vijgenboom werd omgehakt. Zij hadden de tijd niet erkend dat God genadig op hen had neergezien, dat God was afgedaald en was gekomen in zijn Zoon, zijn ultieme gezant. Wil je deel krijgen aan de redding die God biedt, dan is er maar één weg. Luisteren naar zijn Zoon en dat betekent ook luisteren naar zijn Kerk. Zo maakt Hij je los uit de greep van de huidige Farao’s. Maar dat kost je wel wat; loskomen van het Egypte van nu. Bekering betekent dat je daartoe bereid bent en dat je de stappen zet die nodig zijn om Hem te volgen. Amen.

Klik hier of bovenin op Eerdere vieringen voor opnames van eerdere vieringen en de bijbehorende preken. Indien u meer preken en columns van plebaan Hagen wilt lezen dan kunt u terecht op hagenpreken.nl.